ពត៌មានទូទៅ

កាហ្វេនៅប្រទេសប្រេស៊ីលអាចប្រែប្រួលទៅតាមអាកាសធាតុ។ ជាប្រពៃណី កាហ្វេ របស់ជនជាតិប្រេស៊ីល ត្រូវបានគេស្គាល់ថាផ្អែមស្រាលនិង រសជាតិដូចសណ្តែក ។ សព្វថ្ងៃនេះ ប្រេស៊ីលមានការរីកចម្រើនក្នុងការរៀបចំនិងកែច្នៃលើផ្ទៃដីដាំកាហ្វេ យើងឃើញថា កាហ្វេប្រេស៊ីលមាន រសជាតិផ្អែមខ្លាំងក្នុងទម្រង់ជាកាម៉ាលនិងសូកូឡា និងមានជាតិជូតិចៗដែលបំពេញបន្ថែម។ ធម្មជាតិដែលបានកែច្នៃយ៉ាងល្អនាំមកនូវផ្លែឈើពណ៌បៃតងជាច្រើនប្រភេទដើម្បីឱ្យកាហ្វេទាំងនេះមានពន្លឺចែងចាំងពោរពេញទៅដោយជាតិសសៃនៅក្នុងកាហ្វេ
ដែលជាលក្ខណះពិសេសរបស់កាហ្វេប្រទេសប្រេស៊ីល។ យើងមានមោទនភាពណាស់ដែលប្រទេសប្រេស៊ីលមានកាហ្វេ ដែលមានរសជាតិឆ្ចាញ់ បែបនេះ។

តំបន់ដាំដុះ

Minas Gerais (Sul de Minas, Cerrado de Minas, Chapada de Minas, Matas de Minas), São Paulo (Mogiana, Centro-Oeste de São Paulo), Espirito Santo (Montanhas do Espiritu Santo, Conilon Capixaba), Bahia (Planalto de Bahia, Cerrado da Bahia), Parana (Norte Pionerio do Parana) and Rondonia

ដំណើរការ:

កាហ្វេនិងផ្លែរបស់វាគឺដូចជារបស់អស្ចាមួយនៅប្រទេសប្រេស៊ីលអ្នកខ្លះនឹងប្រាប់អ្នកថាកាហ្វេត្រូវបានដំណើរការតាមបែបប្រពៃណីបែបនេះ
អស់រយៈពេល 150 ឆ្នាំមកហើយ មុនពេលត្រូវបានដាក់បញ្ចូលម៉ាស៊ីនសំរាប់កែឆ្នៃក្នុងប្រទេស "ប្រេស៊ីល" ដើម្បីជំរុះសំបកខាងក្រៅនៃ គ្រាប់កាហ្វេ។ ធម្មជាតិតែងតែបន្ថែមភាពផ្អែមល្ហែមនិងរសជាតិដ៏ស្មុគស្មាញដែលពិបាកបរិយាយ។ ដំណើរការលាងសម្អាត យ៉ាងពេញលេញត្រូវបានធ្វើឡើងក្នុងបរិមាណតិចតួចហើយជាញឹកញាប់វាពិបាកក្នុងការសំអាត។

ប្រព័ន្ធនៃការរើសគ្រាប់:

ទិដ្ឋភាពតែមួយគត់នៃការផលិតកាហ្វេនៅក្នុងប្រទេសប្រេស៊ីលគឺជាវិធីសាស្រ្តជ្រើសយកគ្រាប់កាហ្វេ។ ប្រទេសប្រេស៊ីលនឹងទទួលបានកាហ្វេតាមបែបប្រពៃណី។ នេះមានន័យថាពួកគេជាញឹកញាប់ធ្វើការជ្រើសរើសផ្លែវានៅលើមែកធាងមួយៗ ដែលមានទុំមិនស្មើគ្នា។ ជាការពិតណាស់នៅក្នុងដើមកាហ្វេយើងមានការចាប់អារម្មណ៍តែនៅលើផ្លែដែលទុំជាងគេ ។ តម្រូវការនេះបាននាំឱ្យមានការរៀបចំការជ្រើសរើសក្រោយពេលប្រមូលផលនៅក្នុងប្រទេសប្រេស៊ីលដោយប្រើឧបករណ៍ជាច្រើនក្នុងអំឡុងពេលកិនផ្លែនិងសំងួត

ប្រវត្តិសាស្ត្រនៃផលិតកម្មនៅក្នុងប្រទេស:

កាហ្វេហ្វ្រាន់ស៊ីស្កូម៉េលូផាលេតានៅក្នុងរដ្ឋប៉ារ៉ាប្រទេសប្រេស៊ីលបានដាំដើមកាហ្វេជាលើកដំបូងនៅឆ្នាំ 1727 ។ កាហ្វេរីករាលដាលពីប៉ារ៉ានិងទៅដល់ទីក្រុង Rio de Janeiro នៅឆ្នាំ 1770. កាហ្វេត្រូវបានដាំដំបូងសម្រាប់តែការប្រើប្រាស់ក្នុងស្រុករហូតដល់សតវត្សទី 19 នៅពេលដែលតម្រូវការ នៃកាហ្វេបានចាប់ផ្តើមកើនឡើង នៅអាមេរិកនិងអឺរ៉ុប។ នៅឆ្នាំ 1820 ចម្ការកាហ្វេបានចាប់ផ្តើមពង្រីកនៅទីក្រុង Rio de Janerio, São Paulo និង Minas Gerais ដែលតំណាងឱ្យ 20% នៃផលិតកម្មពិភពលោក។ នៅឆ្នាំ 1830 កាហ្វេបានក្លាយជាការនាំចេញដ៏ធំបំផុតរបស់ប្រទេសប្រេស៊ីលដែលមានចំនួន 30% នៃផលិតកម្ម ពិភពលោក។

ចាប់ពីឆ្នាំ 1880 ដល់ 1930 ប្រទេសប្រេស៊ីលមានការកើនឡើងគួរឱ្យកត់សម្គាល់ក្នុងការផលិតកាហ្វេ។ ការកើនឡើងនៃផលិតកម្មបានបង្កើតតម្រូវការពលកម្មកាន់តែច្រើនជាងដែលអាចរកឃើញនៅក្នុងប្រទេសប្រេស៊ីល។ ជនអន្តោប្រវេសន៍រាប់លាននាក់បានផ្លាស់ទីលំនៅទៅទីក្រុងសៅប៉ូឡូដោយផ្លាស់ប្តូរវាពីទីក្រុងតូចមួយទៅកាន់មជ្ឈមណ្ឌលឧស្សាហកម្មធំបំផុតនៅក្នុងប្រទេសកំពុងអភិវឌ្ឍន៍។ នៅឆ្នាំ 1850 ប្រជាជនមានចំនួន 30.000 នាក់ហើយនៅឆ្នាំ 1900 ចំនួនប្រជាជនកើនឡើងដល់ 240.000 នាក់។